Είμαι διαφορετικός - Δικαίωμά μου!

Από την αρχή της σχολικής χρονιάς επιλέξαμε να ευαισθητοποιήσουμε τα παιδιά στην αποδοχή του διαφορετικού, όποια μορφή κι αν έχει. Η αποδοχή της διαφορετικότητας αναφέρεται στην αναγνώριση των αναγκών, της ιδιαιτερότητας και των δυνατοτήτων ενός ατόμου. Η εκμάθηση της αξίας της διαφορετικότητας περιλαμβάνει επίσης τη διεύρυνση των προτύπων, των θεωριών, των σχημάτων και της εμπειρίας του ατόμου και ότι μέσω αυτής της γνώσης και της κατανόησης κάθε άτομο κατασκευάζει και ανακατασκευάζει την άποψη για τον εαυτό του και τους άλλους (Carey, 1985. Shapiro & Margolis, 1988. Lewis & Lewis 1988. Llewellyn & Hogan, 2000 Magiati, Dockrell, & Logotheti, 2002).

Επιμέρους στόχοι που τέθηκαν:

Ως μέσο προσέγγισης του θέματος επιλέχθηκε η λογοτεχνία. Η προσέγγιση της λογοτεχνίας στο νηπιαγωγείο αποτελεί μια από κοινού αναγνωστική περιπέτεια ανάμεσα στη νηπιαγωγό και το παιδί. Το παιδί του νηπιαγωγείου είναι ένας ιδιότυπος αναγνώστης. Είναι ακροατής, θεατής και έμμεσος αναγνώστης, από τη στιγμή που δε γνωρίζει ανάγνωση και γραφή, γεγονός που προσδίδει στη νηπιαγωγό έναν πρόσθετο ρόλο. Τα παιδιά μπορούν να έρθουν σε επαφή με τη λογοτεχνία, προτού να μάθουν να διαβάζουν με το συμβατικό τρόπο (Γκλιάου). Με την έκθεσή τους στη λογοτεχνία συνεχώς οικοδομούν και συνθέτουν νοήματα και όσο μεγαλώνουν και αλλάζουν, τα βιβλία και τα νοήματά τους αλλάζουν μαζί τους (Κανατσούλη, 2001). Σκοπός της Παιδικής Λογοτεχνίας είναι να μεταδώσει συγκίνηση μέσα από αισθητικά δικαιωμένα λογοτεχνικά κείμενα (Γιάκος, 1989) και δευτερευόντως με έναν έμμεσο και αβίαστο τρόπο να διοχετεύσει γνώσεις. Η νηπιαγωγός μπορεί να δημιουργήσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις για μια περιήγηση στο χώρο της φαντασίας, της δημιουργίας, της ανακάλυψης, της χαράς και του παιχνιδιού.

Το νηπιαγωγείο πρέπει να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τα μέσα που διαθέτει για να μυήσει τα παιδιά στον κόσμο της λογοτεχνίας. Είναι γνωστό ότι η αναγνωστική συμπεριφορά καλλιεργείται στις μικρές ηλικίες και ότι η συνήθεια να διαβάζουμε βιβλία αναπτύσσεται στα πρώτα χρόνια της ζωής μας (Καλλέργης, 1995).

Για την υλοποίηση του προγράμματος επιλέχθηκαν η βιωματική προσέγγιση και η ομαδοσυνεργατική μέθοδος.

Δραστηριότητες:

Τέλος καταφέραμε να γίνει η τάξη μας αφορμή για να ξεκινήσει ένας διαπολιτισμικός διάλογος στο σχολείο μας. Να γίνει γέφυρα ενωτική που θα σέβεται και θα συνενώνει αρμονικά το μοναδικό, το ξεχωριστό και το διαφορετικό.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Παρατίθενται ενδεικτικές φωτογραφίες των δράσεων που υλοποιήθηκαν.

Εκτύπωση